Baza wiedzy

Sztuka latania – czyli ptasie migracje

Fascynujące Migracje. Po raz pierwszy mogliśmy to zarejestrować na początku lat 50-tych, gdy wprowadzono do użytku wojskowe radary. Był to okres zimnej wojny i niezwykły obraz z radarów niebezpiecznie pobudzał przewrażliwioną wyobraźnię wojskowych po obydwu stronach Atlantyku. Amerykanie, gdy już wykluczyli prowokację ze strony wrogiego obozu, praktycznie zaczęli przygotowywać się do odparcia inwazji kosmitów.
Do dziś obrazy migrujących stad transmitowane przez radary nazywa się Aniołami (ang. Angels)

Autor: Jacek Karczewski

Gdzie odlatują ptaki na zimę?

Cud Ptasiej Migracji!

Z 589 gatunków ptaków żyjących w Europie i Północnej Azji, 237 odbywa długodystansowe podróże. 185 lata do Afryki. Regularnie odwiedzają miejsca, o których większość z nas może tylko pomarzyć. Nasze Jaskółki Dymówki lecą w jedną stronę nawet 12000 kilometrów! Mogłyby nam opowiedzieć o stadach antylop i słoni oraz dumnych Masajach doglądających swoje krowy. Jedna z nich przeżyła 18 lat i pokonała łącznie ponad 2 miliony kilometrów. To tak, jakby poleciała 5 razy na Księżyc i z powrotem. Nasze Bociany każdego roku muszą ominąć kolejne ogniska konfliktów zbrojnych na Bliskim Wschodzie.

Jak ptaki przygotowują się do migracji?

Ostatnio, wraz ze zmieniającym się klimatem, coraz więcej gatunków poprzestaje na Zachodniej lub Południowej Europie. Bo i po co, bez zdecydowanej potrzeby, ryzykować tak wielką i niebezpieczną podróż?

Długa, czy krótka – wszyscy wiemy, że do drogi trzeba się przygotować. Dla ptaków najważniejsze są pióra. To one mają zapewnić siłę nośną oraz ciepło wysoko w górze. Pióra same w sobie są tworem doskonałym, ale każdy ptak musi o nie zadbać i utrzymać je w pełnej czystości i odpowiedniej kondycji. Od piór między innymi zależeć będzie jego życie. Niektórzy więc je natłuszczają, inni pudrują. Jedni kąpią w wodzie, inni w piasku.

Wszystkie ptaki objadają się i odkładają cenny tłuszcz na trudne chwile podróży. To takie ich kanapki na drogę. Ale nie mogą przesadzić, bo grubasy nie dolecą zbyt daleko. Żeby ruszyć w taką podróż nie wystarczą „kanapki”, pióra, wyjątkowo lekki szkielet, dzioby zamiast ciężkich zębów, najszybsza przemiana materii i najdoskonalszy z układów krążenia. Nie wystarczy też idealny, aerodynamiczny kształt, niespotykana nigdzie indziej orientacja w terenie, ani tajemna wiedza o nawigacji.

Gdzie odlatują ptaki na zimę?
Gdzie odlatują ptaki na zimę?

Jak ptaki wybierają trasę migracji?

Gdzie migrują ptaki?

Potrzeba odwagi… Każdej jesieni i wiosny, ptaki różnych gatunków nerwowo koczują na wielu wybrzeżach całego świata. Wzlatują i opadają. Już lecą w morze, ale po kilku chwilach wracają. Czasami może to trwać kilka dni. Może następnego dnia się odważą…

W drodze zwykle trzymają się tradycyjnych szlaków. Dobierając ostateczną wysokość lotu, muszą uwzględnić topografię terenu i warunki pogodowe. Przelatując w ciągu dnia nad lądem, starają się mieć go w zasięgu wzroku – jest dla nich mapą. Nocą, nad oceanami oraz przy sprzyjającym wietrze lecą wyżej. Nie lubią lecieć w chmurach. Te ograniczają im widoczność oraz utrudniają wyparowywanie wody, której przy tym wysiłku wydalają bardzo dużo. Dlatego też lecą pod lub… nad chmurami.

Gdy trafią na korytarz powietrzny o bardzo silnym prądzie zgodnym z kierunkiem ich wędrówki – dostosowują pułap lotu do takiego prądu. Kombinacja silny wiatr od tyłu + ogon + skrzydła daje imponujące efekty. Pewnej jesieni Biegusy Rdzawe, ptaki trochę większe od Szpaka, podróżujące z Kanady na Wyspy Brytyjskie, pokonały nieprzerwanym lotem odległość 5000 kilometrów w ciągu niespełna 24 godzin. Leciały z prędkością 250 km/godz.! To około 5 razy szybciej niż ich zwykłe tempo.

Gdy ptaki nie znajdują, żadnych podniebnych dróg szybkiego ruchu, starają się lecieć ze stałą, optymalną dla siebie prędkością. Dla większości gatunków waha się ona od 40 do 70 km/godz. Jest to prędkość o 25%, a w przypadku niektórych nawet 40% większa, niż ta z jaką latają na co dzień. Stałe tempo podróży jest najrozsądniejszym rozwiązaniem. Nigdy nie wiadomo, co jeszcze może się zdarzyć. Dopiero, gdy zbliżają się do celu lub nawet do końca etapu, po którym zaplanowały dłuższą przerwę i nie mają już nic do stracenia, zdecydowanie przyspieszają.

Gdzie odpoczywają zmęczone lotem gęsi, Żurawie, Bociany?
– na rozległych, bezpiecznych bagnach i podmokłych łąkach.
A takie tereny mokradłowe są jednym z najszybciej zanikających typów siedlisk przyrodniczych w skali nie tylko Polski, czy Europy, ale całego świata!

Nie przyglądaj się temu bezczynnie!

Twórz z nami bezpieczne ostoje zanim będzie za późno!

30

PLN

Otaczamy ochroną najbardziej bioróżnorodne miejsca w Polsce!
Bagna! To najcenniejsze, ale też najszybciej niszczone ostoje dla ptaków.

Wiesz, że skoszenie 1 ha bagiennej łąki, gdzie odpoczywają migrujące gęsi
kosztuje nas 500 PLN? Tworzymy wtedy dom również dla Kszyków, Czajek,
Wodniczek, czy Błotniaków Stawowych. Namów kolegę lub koleżankę!
Podarujcie nam co miesiąc 30 PLN i w rok mamy gotową łąkę!

Jak chronić przyrodę?

Dzięki Tobie te miejsca zmieniają się w raj dla ptaków!

Lajkujesz z kanapy, czy działasz w terenie? Działaj z nami w taki sposób, jaki najbardziej Ci odpowiada.

  • 23 000 dolarów rocznie! Co najmniej tyle warte są różnorodne usługi jakie dostarczają nam zdrowe bagna w przeliczeniu na jeden tylko hektar! Tereny mokradłowe (bagna, podmokłe łąki) są jednym z najszybciej zanikających typów siedlisk przyrodniczych w skali nie tylko Polski, czy Europy, ale całego świata! Znikające ptaki wodno-błotne są niestety smutnym dowodem tych zmian. Tylko w ciągu ostatnich 30-40 lat populacja Czajki Vanellus vanellus skurczyła się o 55% , Krwawodzioba Tringa totanus o 54%, Kszyka Gallinago gallinago o 48%, Potrzosa Emberiza schoeniclus o 38%, Strumieniówki Locustella fluviatilis o 74%, Świerszczaka Locustella naevia o 73%, a Pliszki żółtej Motacilla flava o 76%. Pomóż nam tworzyć kolejne ostoje dla ptaków!
Zobacz inne formy wsparcia
  • Bagna są dobre!
  • Symbolem naszego rezerwatu jest Sasanka. Sasankowe murawy to dobrze zachowane murawy ciepłolubne na malowniczych, zboczach byłego wyrobiska piasku.
Zobacz inne formy wsparcia
  • Jak chroni przyrodę stowarzyszenie Jestem na pTAK!
  • Symbolem naszej ptasiej ostoi jest Żuraw. Gatunek może niezbyt oryginalny, ale to właśnie parę tych ptaków mieliśmy okazję zobaczyć, gdy ostatnio odwiedziliśmy to miejsce.
Zobacz inne formy wsparcia
  • Jak stowarzyszenie Jestem na pTAK! chroni przyrodę?
  • Naucz się rozpoznawać ptaki! Kurs online - jak rozpoznawać ptaki? zobacz więcej
  • Naucz się rozpoznawać ptaki! Kurs online - jak rozpoznawać ptaki? zobacz wydarzenie

Pomóż nam! Twoje wsparcie pozwala chronić Przyrodę!

Wpłać
na ptaki

Darowizna online

Zobacz pozostałe
formy wsparcia

Zobacz

Dołącz do społeczności

Poznaj Ogrody na pTAK! które tworzymy w całej Polsce. Czytaj o Nocy Sów. Odwiedź nasze ostoje przyrody.