Mewa Srebrzysta

Bardzo duża mewa o krępej, masywnej sylwetce i wydatnym dziobie. W szacie godowej śnieżnobiała z popielatoszarymi skrzydłami. Dziób żółty z czerwoną plamką na końcu żuchwy, oko jasne, obrączka powiekowa żółta, nogi cieliste. Zakończenia lotek pierwszego rzędu (najdłuższe pióra w skrzydłach) są czarne z białymi plamkami. W szacie spoczynkowej na głowie zaznacza się szare kreskowanie. Ptaki młodociane w pierwszej zimie są szarobrunatne, pokryte z wierzchu wyraźnym, łuskowanym wzorem, od spodu kreskowane. Dziób czarny, nogi cielistobrązowe. Szatę ostateczną nakładają w czwartym roku życia.

Jak rozpoznać Mewę Srebrzystą po głosie?

Głośna i hałaśliwa, najbardziej charakterystyczne są uporczywe, powtarzane okrzyki, które brzmią kija! albo kjoł!

Mewa Srebrzysta gnieździ się w Północno-zachodniej i Północnej Europie. W Polsce najczęściej zobaczymy ją w miastach na Wybrzeżu, a pierwsze lęgi stwierdzono na tzw. Wyspie Kamiennej na Jeziorze Gardno w Słowińskim Parku Narodowym, w końcu lat 60-tych. (Z całą pewnością Mewy Srebrzysta już wcześniej gnieździły się w naszych obecnych granicach i powróciły do nas po jako ptaki lęgowe po przerwie). W ostatnich dwudziestu latach Srebrzyste gnieżdżące się w Polsce zmieniły swoją strategię: początkowo gniazdowały w koloniach na ziemi, bezpośrednio nad wodą – obecnie gniazdują prawie wyłącznie na dachach wysokich budynków w nadmorskich miejscowościach. Z biegiem dużych rzek, jak Odra czy Wisła, zapuszczają się w głąb kraju i szczególnie w okresie migracji i zimowisk są coraz częściej widywane w dużych miastach, m.in. w Warszawie i Krakowie. Chętnie szukają jedzenia na ruchliwych placach, na wysypiskach śmieci i oczywiście w nadmorskich portach.

Mewa Srebrzysta gniazduje na morskich wybrzeżach, nad dużymi jeziorami i rzekami oraz w ich ujściach, na rozległych mokradłach. Gniazdo buduje na ziemi, na skałach, na różnych, dostępnych konstrukcjach, w tym na dachach budynków – w małych koloniach lub pojedynczo. Wyprowadza jeden lęg w roku, w zniesieniu są 1-3 jaja. Wysiadują obydwoje rodziców przez około 24 dni.

Pisklęta są zagniazdownikami niewłaściwymi i po wykluciu pozostają w gnieździe lub w jego pobliżu. Pisklęta upominają się o pokarm dziobiąc czerwone znamię na spodzie dzioba rodziców, którzy zwracają pokarm na ziemię. Pod koniec lipca, w wieku około 7-8 tygodni, zaczynają latać i się usamodzielniają. Mewy Srebrzyste są wszystkożerne – łowią pokarm żywy lub zjadają padlinę. Szukają jadalnych resztek na brzegu morza i na wysypiskach śmieci, gdzie z upodobaniem chwytają myszy i szczury. Mewy chętnie uciekają się do piractwa (kleptopasożytnictwo) rabując pokarm innym ptakom – np. zmuszają kormorany do zwymiotowania złowionych przez nie ryb, a grążycom odbierają wyłowione małże. Małże czy kraby zrzucają z dużej wysokości na skały i kamienie aby rozbić ich skorupy. W ptasich koloniach kradną jaja i pisklęta, a na Dalekiej Północy z powodzeniem polują na lemingi.

Mewy Srebrzyste latają wolno, ale wytrwale i elegancko. Doskonale opanowały lot szybujący na prądach wstępujących. Chętnie przysiadają na wystających z wody palach lub innych konstrukcjach, na kamieniach, na masztach statków. Są towarzyskie, chętnie łączą się w mieszane grupy lub stada z innymi gatunkami mew.